یکی از قطعات مهم برای راه اندازی خودرو،
استارت است. کاربرد استارت به چرخش درآوردن موتور برای روشن نمودن خودرو می باشد. استارت های امروزی، نوع پیشرفته و اصلاح شده ی هندل های قدیمی هستند که با به چرخش درآوردن میل لنگ موتور، باعث روشن شدن آن می شدند.فعالیت سیستم استارت در خودروهای اتوماتیک، تا حدودی با خودروهای دنده ای متفاوت است. به دلیل امنیت خودرو، استارت زدن خودروهای اتوماتیک تنها در صورتی امکان پذیر است که گیربکس در وضعیت پارک یا خلاص باشد. در خودروهای مجهز به گیربکس دنده ای نیز توصیه می شود، زمان استارت زدن پدال کلاچ را فشار دهید؛ چرا که این کار سبب می شود فشار کمتری بر سیستم استارت و سایر قطعات خودرو وارد شود.
در خودروهای مجهز به گیربکس
اتوماتیک، یک سوییچ روی برد گیربکس وجود دارد که فعالیت گیربکس و استارت را کنترل می کند. این سوییچ به صورت دائم وضعیت گیربکس را تحت پایش قرار می دهد و زمانی که گیربکس در وضعیت پارک یا خلاص باشد، با صدور فرمانی اجازه استارت زدن را می دهد.
مالکان خودروهای اتوماتیک بهخصوص خودروهای کارکرده و قدیمی، ممکن است با مشکل استارت زدن هنگامی که خودرو در وضعیت پارک قرار دارد، مواجه شوند. این وضعیت به دلیل خوردگی و زنگ زدگی قطعات و کابلهای اتصال پیش می آید. بنابراین، ضروری است هنگام انجام سرویس مربوط به گیربکس های اتوماتیک، قطعات زنگزده را تعویض و سایر قسمتها را به خوبی روغن کاری کنید تا از عملکرد صحیح و بی نقص گیربکس اتوماتیک اطمینان حاصل شود.
نوع کارکرد استارت
استارت خودرو یک موتور الکتریکی است که با استفاده از سیم پیچ ها و زغال های بکار رفته در ساختار خود، نیروی الکتریسیته را تبدیل به نیروی مکانیکی می کند. سیم پیچ ها و زغال های درون استارت باعث بوجود آمدن نیروی مغناطیسی درون آن می شود که خود این میدان باعث چرخیدن آرمیچر می شود. خود آرمیچر به شفتی متصل است که با چرخاندن آن باعث گردش میل لنگ درون موتور می شود و باعث روشن شدن آن می گردد. گردش شفت فقط در یک سمت است که باعث در امان ماندن قطعات درون استارت هنگام روشن بودن موتور می شود، یکی از ویژگی های بکار رفته در استارت می باشد.